Onze eerste ervaringen in Nepal
Door: Els
Blijf op de hoogte en volg Els&Hans
11 Oktober 2016 | Nepal, Pokhara
Namasté lieve allemaal,
We zijn inmiddels ruim een week op de plaats van bestemming en hard bezig met ons werk op de preschool (kleuterschool) van Snowview College. Later hier over meer.
Eerst wil ik graag wat bijzonderheden met jullie delen die ons opvallen hier in Nepal.
Eten:
Mensen eten hier met hun rechterhand. De borden en bekers zijn van roestvrij staal en voor ons wordt een beker op tafel gezet met vorken en lepels. Veel Nepalezen zijn Hindu en eten geen vlees. In een Hindu keuken is vlees niet welkom. Ook de afwas van borden die vlees gegeten hebben mag niet in die keuken. Er wordt wel een heerlijk gerecht met kaas gemaakt, maar dat mag niet tegelijk gegeten worden met vlees. Kaas komt van de heilige koe en dat combineer je niet met overleden dier.
Als gast eet je eerst, dat voelt wat ongemakkelijk. Daarna de rest van de familie, opgesplitst in vlees eters en niet vlees eters. Je eet hier met je rechterhand, absoluut niet met links. Je linkerhand gebruik je namelijk waar wij WC-papier voor gebruiken. Misschien is dat de reden dat in damesbroeken alleen een rechter zak zit. Als er water voor thee wordt opgezet, doet men dat zo precies gepast dat er na het opschenken van de thee geen druppel meer in het pannetje zit.
Echt knap!
Verkeer
Het is verbazend hoeveel personen er in een auto blijken te passen. Vier mensen op de achterbank van een auto die niet groter is dan mijn 107 is geen probleem. (en ik was 1 van die 4) Op een scooter gaan ook makkelijk 4 personen. Kindje voor met handen aan het stuur, vader met helm, een geplette kleuter en achterop de moeder. Kennelijk hebben de andere drie reizigers geen helm nodig. Een vrouw achter het stuur van een auto zijn we nog niet tegengekomen.
Men rijdt hier links. Althans, iedereen rijdt op het midden van de weg om vlak voor de frontale botsing snel naar links uit te wijken. Toch hebben we nog maar weinig wrakken gezien en tot nu toe geen enkel ongeluk. Er wordt wel heel veel getoeterd. We zijn blij dat we niet zelf achter het stuur hoeven. Je kan trouwens ook op een auto zitten, niet alleen er in. Hans heeft al op een vrachtwagen met hout gezeten. (Op een weg met een stijgingspercentage van min 10%) Vrachtwagens en bussen zien er vaak mooi versierd uit. Met linten en beschilderingen. Soms heeft de voorruit een deelbalk waardoor het wel lijkt of hij ogen heeft.
Je spreekt mensen aan en begroet ze op basis van hun plek in de familie. Je zegt dus Namasté en dan oudere broer, klein meisje of (groot)vader. Wij noemen de zoon van Bischnu dus zoon en niet bij zijn naam.
Maar wat vooral bijzonder is, is de enorme gastvrijheid van iedereen die we tot nu toe hebben ontmoet. We voelen ons soms wel een beetje bekeken, maar altijd enorm welkom. Veel mensen spreken Engels (niet altijd even verstaanbaar) en vaak probeert men een praatje met ons aan te knopen. Waar we vandaan komen. Hoelang we blijven en wat we hier gaan doen. Echt heel lief!
Volgende keer maar weer verder.
Liefs Hans en Els
We zijn inmiddels ruim een week op de plaats van bestemming en hard bezig met ons werk op de preschool (kleuterschool) van Snowview College. Later hier over meer.
Eerst wil ik graag wat bijzonderheden met jullie delen die ons opvallen hier in Nepal.
Eten:
Mensen eten hier met hun rechterhand. De borden en bekers zijn van roestvrij staal en voor ons wordt een beker op tafel gezet met vorken en lepels. Veel Nepalezen zijn Hindu en eten geen vlees. In een Hindu keuken is vlees niet welkom. Ook de afwas van borden die vlees gegeten hebben mag niet in die keuken. Er wordt wel een heerlijk gerecht met kaas gemaakt, maar dat mag niet tegelijk gegeten worden met vlees. Kaas komt van de heilige koe en dat combineer je niet met overleden dier.
Als gast eet je eerst, dat voelt wat ongemakkelijk. Daarna de rest van de familie, opgesplitst in vlees eters en niet vlees eters. Je eet hier met je rechterhand, absoluut niet met links. Je linkerhand gebruik je namelijk waar wij WC-papier voor gebruiken. Misschien is dat de reden dat in damesbroeken alleen een rechter zak zit. Als er water voor thee wordt opgezet, doet men dat zo precies gepast dat er na het opschenken van de thee geen druppel meer in het pannetje zit.
Echt knap!
Verkeer
Het is verbazend hoeveel personen er in een auto blijken te passen. Vier mensen op de achterbank van een auto die niet groter is dan mijn 107 is geen probleem. (en ik was 1 van die 4) Op een scooter gaan ook makkelijk 4 personen. Kindje voor met handen aan het stuur, vader met helm, een geplette kleuter en achterop de moeder. Kennelijk hebben de andere drie reizigers geen helm nodig. Een vrouw achter het stuur van een auto zijn we nog niet tegengekomen.
Men rijdt hier links. Althans, iedereen rijdt op het midden van de weg om vlak voor de frontale botsing snel naar links uit te wijken. Toch hebben we nog maar weinig wrakken gezien en tot nu toe geen enkel ongeluk. Er wordt wel heel veel getoeterd. We zijn blij dat we niet zelf achter het stuur hoeven. Je kan trouwens ook op een auto zitten, niet alleen er in. Hans heeft al op een vrachtwagen met hout gezeten. (Op een weg met een stijgingspercentage van min 10%) Vrachtwagens en bussen zien er vaak mooi versierd uit. Met linten en beschilderingen. Soms heeft de voorruit een deelbalk waardoor het wel lijkt of hij ogen heeft.
Je spreekt mensen aan en begroet ze op basis van hun plek in de familie. Je zegt dus Namasté en dan oudere broer, klein meisje of (groot)vader. Wij noemen de zoon van Bischnu dus zoon en niet bij zijn naam.
Maar wat vooral bijzonder is, is de enorme gastvrijheid van iedereen die we tot nu toe hebben ontmoet. We voelen ons soms wel een beetje bekeken, maar altijd enorm welkom. Veel mensen spreken Engels (niet altijd even verstaanbaar) en vaak probeert men een praatje met ons aan te knopen. Waar we vandaan komen. Hoelang we blijven en wat we hier gaan doen. Echt heel lief!
Volgende keer maar weer verder.
Liefs Hans en Els
-
11 Oktober 2016 - 08:40
Annet:
Hoi Hans en Els
Wat leuk om te lezen! Het klinkt als een hele andere wereld.
Hopelijk komen jullie er allemaal heelhuids doorheen -
11 Oktober 2016 - 08:59
A&A:
Feest van herkenning! Ja zo was het.
Veel spierpijn van het werken of valt het mee?
Groet Anja -
11 Oktober 2016 - 09:13
Bob:
Wat een leuke en bijzondere ervaringen om te lezen. Lijkt me lastig als je linkshandig bent...... -
11 Oktober 2016 - 09:15
Greetje:
Wat leuk om te lezen zeg! Het klinkt heel herkenbaar en brengt weer herinneringen boven -
11 Oktober 2016 - 09:21
Gerard:
Ben heel veel beetjes blij met jullie informatie
liefs Gerard -
11 Oktober 2016 - 09:44
Henk:
's lands wijs, 's lands eer. Het gescheiden eten van vlees en melkproducten ken ik ook uit Israel. Het is boeiend om met andere culturen in contact te komen. Ik hoop dat je naast het mooie werk dat je doet, je ook kunt genieten van het nieuwe en vreemde ; groeten Henk -
11 Oktober 2016 - 09:49
Linda:
Wat een heerlijk herkenbaar verhaal: lijkt alsof er in de afgelopen 30 jaar niet heel veel veranderd is ( behalve, dat ondertussen waarschijnlijk veel mensen een mobieltje hebben -
11 Oktober 2016 - 09:50
Linda:
Had er nog bijgeschreven: geniet ervan, dan geniet ik stiekem mee!
Groetjessssss -
11 Oktober 2016 - 09:50
Willy.:
Wat heel bijzonder om dit te lezen.
En voor jullie een prachtige ervaring geniet ervan.
Ik hoop dat jullie rechtshandig zijn , zo niet eten moet je toch.
Liefs Willy.
-
11 Oktober 2016 - 10:01
Rachel:
Bedankt voor het delen lieverds! Wat een mooie ervaring! Bijzonder hoe jullie worden opgevangen!
Blijf genieten!
kus -
11 Oktober 2016 - 10:07
Bertil:
Hallo Hans en Els,
heel leuk om te lezen hoe het jullie vergaat in Nepal. Het is net of je een beetje meereist :-)
Groetjes van ons allemaal,
Bertil -
11 Oktober 2016 - 10:46
Derya:
Leuke update -
11 Oktober 2016 - 10:49
Willem En Anneke:
Dank voor de update. Wat bijzonder toch dat jullie zo welkom zijn, daar kunnen we in het wezten nog wel wat van leren. -
11 Oktober 2016 - 10:54
Elaine:
Leuk om te lezen. Geniet van deze mooie ervaring. -
11 Oktober 2016 - 12:21
Marjon:
Wat leuk zoals je schrijft Els, ik zie het voor me.
Lieve groetjes, Marjon -
11 Oktober 2016 - 12:43
Coster Niek:
Els en Hans
Wat een ervaring,geweldige beschrijving van jullie reis
Leven helemaal met jullie mee. kijken uit naar volgende verslag .
groeten Henny Niek Coster -
11 Oktober 2016 - 12:53
Isabel:
Leuk om te lezen hoe jullie ervaringen zijn. Dat mensen idd met hun rechterhand eten en hun linkerhand als onrein beschouwen is in heel veel culturen zo, vooral in hindoestaanse, boeddhistische en islamitische landen. Fijn om een cultuur niet alleen te snuiven maar er ook even deel van uit te mogen maken.
Leer en geniet er vooral van.
Liefs, Isabel -
11 Oktober 2016 - 13:03
Mark:
Interessant en ook een beetje herkenbaar, leuk!
@ Hans: Bij de Rotterdamsebaan loopt het goed door. Wel erg druk!
Groeten,
Mark -
11 Oktober 2016 - 13:34
Alda:
Hallo Els en Hans. Hartelijk dank voor jullie verslag het is of wij er zelf bij zijn.
Wij hebben het zelf ook gezien en soms met verbijstering maar het liep
vaak goed af. Veel liefs van ons ook voor jullie gastgezin. -
11 Oktober 2016 - 14:46
Martine:
Super leuk om jullie zo te kunnen volgen. Wat een belevenissen. Gelukkig zijn jullie rechtshandig (en is Sabine niet daar).
Hier is het vooral waterkoud en missen jullie helemaal niks. -
11 Oktober 2016 - 20:46
Hanneke :
Leuk he al die verschillen, zo leren wij ook nog wat -
12 Oktober 2016 - 09:55
Elly Van Der Koore:
Wat geweldig om te lezen. Het is inderdaad een heel andere wereld waarin jullie je moeten verplaatsen en ook meedoen. Dan beleef je echt alles mee. Jullie zullen ook samen veel te bespreken hebben als jullie weer eens samen zijn. De indrukken zijn overweldigend en het is heel goed werk wat jullie doen, zowel voor de mensen in Nepal als voor jullie zelf. Wat ik al eerder zei tegen jullie, je wordt er alleen maar blijer van. Veel liefs en ik denk aan jullie. -
16 Oktober 2016 - 06:38
Tilly:
Jeetje hans en els wat een byzonder mooi verhaal weer ik volg jullie met heel veel plezier gr
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
